Γύψος

Η ορυκτή γύψος δημιουργήθηκε πριν από περίπου 100 έως 200 εκατομμύρια χρόνια, όταν εξατμίστηκε το νερό της θάλασσας. Από χημικής άποψης, πρόκειται για διένυδρο θειικό ασβέστιο(CaSO4.2H2O) που εναποτίθεται σε ιζηματογενή στρώματα στον πυθμένα της θάλασσας. Υπό υψηλή πίεση και θερμοκρασία, ο γύψος μετατρέπεται σε ανυδρίτη (CaSO4). Στη φύση, ο γύψος και ο ανυδρίτης εμφανίζονται ως στρώματα ή οζώδεις μάζες πάχους έως και μερικά μέτρα. Ο γύψος σχηματίζεται από την ενυδάτωση του ανυδρίτη. Η περιεκτικότητα σε γύψο στα ιζηματογενή πετρώματα κυμαίνεται από 75% έως 95%, ενώ το υπόλοιπο είναι άργιλος και κιμωλία.

Η λέξη γύψος προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη γύψος, που έχει την ίδια σημασία με τη σημερινή. Επειδή τα λατομεία στη συνοικία της Μονμάρτρης του Παρισιού παρείχαν επί μακρόν ψημένο γύψο (χρωματισμένο γύψο), που χρησιμοποιούνταν για διάφορους σκοπούς, αυτό το είδος αφυδατωμένου γύψου έγινε γνωστή ως γύψος του Παρισιού. Με την προσθήκη νερού, μετά από μερικά λεπτά, ο γύψος του Παρισιού μετατρέπεται και πάλι σε κανονική γύψο (διένυδρο), με αποτέλεσμα το υλικό να σκληραίνει ή να «σφίγγει» με τρόπους που είναι χρήσιμοι για χύτευση και κατασκευές.

Ο φυσικός γύψος θα συνεχίσει να καλύπτει τις βασικές ανάγκες της βιομηχανίας γύψου σε πρώτες ύλες, ακολουθούμενος από τον γύψο FGD, μια έξυπνη εναλλακτική λύση που προέρχεται από τις εγκαταστάσεις αποθείωσης απαερίων (FGD) της βιομηχανίας ηλεκτροπαραγωγής.